FJALA
(Latif Berishës)
Fjalën do ta shtrydhë të pikoi pikë pikë
me frymën e fundit shpirt do t’i jap
me nektar lulesh do ta mbushë aromë
si mushtin e mjaltës ta përpij pastaj
Fjalës do t’i jap pikën e fundit të gjakut
sall nga dhimbja zemra të mos pelcas
me zjarrin e shpirtit do t”i ngrohë damarët
të mos ndalet fare si një uragan
Fjalën e fundit nuk do ta them në fillim
se gjithçka që thuhet e ka një rend
si guri i degdisur nga vendi i vet
vështirë pastaj gjetiu do të zërë vend.
Fjalën do ta gdhend si muratori gurin
që kur të vendoset të qëndroi në rend
të mos tundet fare nga furtunat-stuhitë
si besa e burrit kur jepet në kuvend
