JAM MËSUAR ME ZHBËRJE
Jam mësuar me zhbërje
me përjashtimet e lënien mbrapsht
me daljet e kthimet nga shteti artificial
sepse artificialiteti
qenka prioritet i shetësisë.
Shtetësia e bashkuar e të qenurit zero
i ka zerot e gatshme për dhuratat e saj
nga mbledhja prej zeros së vogël
e deri te zeroja simbolike,
nga mohimi në mohim
deri në mohimin satanik të përdaljes!…
Edhe mbrenda më fusin
në burgjet e paqena të dhembjeve
kështu që ndodhet e liga e shumëzuar në limit
sa për djalin apo djalin e djalit tim,
më vëlla e paskan shkaun e zi se sa mua
të nxjerrur nga mestoka e padijes
e të përkthyer djallëzisht në engjull!…
Zotin e thërras
por ma sjellin të veshur jevigjit,
njëmijë vrima ndjenjash shtazarake
i paska prej ballit të çështjes e deri pas vetes,
më dukej se isha i dërguar prej Zot-Merkurit
në tragji-komedinë jetike të përkohshme
e asnjë të ligë nuk guxoj që ta bëj
që të më thërrasin legjendar përjetmesh!…
Në informatikën e fshehtë
duket se pesëdhjetmijë fëmijë i prishkan në një vit,
brenda këtij bashkimi bastard gufojnë
ndjenjat satanike
e vendin e quajnë vend të Zotit
por Zoti i Madh nuk duket fare gjëkundi
dhe më gllabit tërësisht neveria!…
Në vend të Zotit qenka kryemadhi i djajëve
atëherë del lakuriq edhe përkatësia
si në një lojë shtazarake të përrallave
ku, në çdo fund, e hanë Kryepersonazhin
me gajasje të liga sikur hanë darkë!…
aq vjet i bëra
në këtë strofull të vuajtjeve
i rashë rrotull e rrotull sheshit të hijenave
nga një dëm i madh pësimesh u shtua
në vorbull të shpirtit të mbledhura…
Në fund,
u mësova me zerrot e zhbërjet
e një ditë, papriturazi
do të zhbëhem
edhe nga lista e të qenurit-
jam shpirt i pastërt
por në shëmbinj të pamundësisë!…