Lutja ime më e re/ poezi nga Sabit Rrustemi

29.05.2020 09:14:34
LUTJA IME MË E RE
Zoti im
që zotëron shtatë palë qiej
e i sjell n’Gishti të Vogël
dhe shtatë palë tokë
shpëtoje dhe njëherë
vetëm edhe njëherë timen Kosovë
Dhëmbë Lazdranë
me Gjuhë të Tejdala
përditë mes vete kafshohen
hahen
gjak bëhen
nga një sëmundje e vjetër
nga një mëri e lashtë
as edhe si gurë nuk bëhen bashkë
Kam mbetur si mos më keq
mezi po mbahem në këmbë
e s’kam ku shkoj diku tjetër
as ku bie
për t’pushuar pakëz nga këto dhimbje
Zoti im i vetëm
kthjelli
në vehte ktheji
prej kësaj vetëngrënie prapësoi
se fuqi për t’i ndalur nuk më mbeti
Zoti im i mirë
I Vetm Zot mbi këto dhera
më liro nga mëkate të pashlyera
e nga pjella të liga
mos më ndëshko
Merrmë për dore
se nuk kam tjetër kafshore
Më jep dhe pak fuqi
nga ky Bar i Keq të lirohem
që trupit tim ka mbirë
se dua ta jetoj këtë jetë të mbetur
me besimin në Ty
e me të ëmblën dashuri
të Moçmes Dardani
( 29 Maj 2020 )