Poezi nga Edonë Haliti

05.03.2020 22:19:39

Mos më duaj me pak se dje

Sot, fytyrës sime
zbehja e mëkateve u foli
syve të tu e gjithë stina e pritjeve ra

Ushqyer me vite nga gjiri i vjeshtës
heshta

Buzët tua u mbuluan me çarçafin e mengjesit

Me fuqinë e zemrës i rashë mallit
aq sa munda
ti nuk më dëgjove…

Mbrëmë takova ëndrrat e tua
me to fjeta
fshehtësive e gjithë pranvera e sjellur mbeti

Sytë e tu me vargje te reja u mbuluan

Në dritën e hënës i shikova një çast
për aq sa çastin e kishim ende ne

Një ditë kur tingujt e kohës do më dënojnë
qiejve do të luhatem në shi
si bija e vjeshtës së ve…

Mëngjesi ende bie mbi qepallen time
qëkur muzgu bie mbi qiellin e zhveshur
netëve….

Ëndrrave tona me qindra ëndrra dalin sheshit
galaktikat që fshehim
gjithë yjësinë tjetër shkrijnë

Unë të njoh ty si frikën time
të kuqrremtat gjethe ndjenjës sate dalloj

Eh sot dua veç të lutem
mos më duaj më pak se dje …

Bijë e vjeshtës sate jam