Ndërsa ti fle
`i yll papritur bie mbi pemë
dikush do të vdes ndoshta
era e jugut prek gemat lehtë
ndërsa ti fle larg çdo gjëje të vërtetë
`i qen leh çuditshëm
e askush nuk e dëgjon
veç unë e kaloj kodrën e vij
me udhë të gjatë në shpinë
e lule venitur të pranverës në gji
ndërsa ti ende fle e qetë
2 (trëndafili i bardhë)
vij dhe ditën tjetër me zemër
pres në urë buzë uji të vdes
vetëm thellë në natë me `i thes
e `i trëndafil të bardhë
të pikturuar fund qiellit
peshqit vijnë dhe ikin lehtë
ndërsa ti fle e vërtetë
qan e buzëqesh në gjumë
kaq e mërdhezur kaq e ndezur
në siluetën e hënës në lumë
unë kotem në stol nën lot
ndjek alenë ndër yje kaq kot
3 ( derën s`e çel)
e kaloj urën e vjetër në lot
e vij me të njëjtin thes
me mollët në qiell të zemrës
kot pret esa s`do të vdes
trokas lehtë në derë
askush derën dot s`e çel
as bie zë të përgjigjet
(zot ëndrra nuk përligjet)
ja ti kthehesh në krah të majtë
e fle kaq e shqetësuar
zot e dikush mollët i vjel