SHKRIMTARI – idhull letrar, udherefyesi i Jetes

08.04.2020 20:22:49
Luan Kalana
“Një shkrimtar duhet gjykuar më shumë nga cilësia, se sa nga sasia nga ajo qe shkruan e boton,me kembe ne toke e mes njerezise.”Faik Konica. -Sa deshire dhe kureshtar kisha kur isha femije te takoja nje “xhaxhi” shkrimtar, pasi me kishin lene mbresa ,leximi i dy librave “Shpella e pirateve” i Petro Markos dhe “Kronike ne gur” i te madhit Ismail Kadare,dy romanet me te bukur te Letersise Shqipe per femije dhe nga Letersia e huaj,”Oliver Tuist “roman i Charles Dickens dhe “Gavroshi” i Viktor Hygo.Libra dhe personazhet me te njejtin emer,qene me te preferuarit te femijrise time. Keto motive me nxiten ,kur nisa te provoj te shkruaj ,novelen “CAPKENIA” ,me aveturat e femijve te Devolli.me mbresa dhe ngjarje reale nga femijeria ime ne fshat. Enderra ime per te takuar nje shkrimtar ,m’u shfaq ,kur mbritem ne fshat Vishocice ,pas lirimit te babait tim ushatark ,nga Tirana e femijerise ne Pallatet Agimi. Ne Vishocice kishte erdhur aso kohe nje shkrimtar devolli,bente pune fizike ,(keshtu benin nga nje muaj artiste e shkrimtaret profesioniste,pervec lejes 6 mujore te krijmatrise)),i cili shkonte shpesh ne vendlindje ne Menkulas…. Pa dashur jua thashe emerin,ky ishte shkrimtari i pare qe e kam takuar ne jeten time,Driti,si e therrisnim devollinjte ,poetin Dritero Agolli,Nderi Kombit… Mbaj mend ne kujtesen time si nje foto me ngjyra ,se atehere s’kishte aparate fotografike. Me modesti ,ne memorjen me eshte regjistuar ai momnet,kur ne mbremjen tematike defrimi ne fshat,kushtuar “Miqve te Librit”,pasi vishocicaret, te medhenj e te vegjel qene pasionate te leximit te librit,Driteroi me dhuroi (pasi kisha mare ne shkolle Fleten e Nderit “Mik i vogel i Librit”) dhe ma vuri ne gjoks,siper nje xhaketke, distiktivin “Mik i Librit”,ish anetar i rregullt edhe i Biblotekes te fshatit,titull nderi qe jepet per te medhenjte,.. Pasi une recitova disa vargje nga poema e tij ‘Devoll,Devoll” dhe “Baballaret”,ai me perqafoi e me tha -Bravo Lanke,do behesh artist i madh !-..por une s’u bera dot as artist e as shkrimtar, por nje mesues i thjeshte, i Gjuhes Shqipe dhe Letersie dhe nje Shkronjes Modest. Pas asaj kohe Driteroin e kishim mik te familjes,ai vinte ne shtepi shpesh. Kur vinte ne Vishocice ,kenaqej kur pinte nje gote dhalle apo ulej kembekryq ne sofer me babain, pinin nga nje kupke me raki dhe ja merrnin kenges iso devollite,sa bukur ia priste Driteroi. Me vone kur u ritem e u bureruam,takoheshim shpesh me Dritin ,ne zyre dhe ne apartamentin e tij, Tirane deri sa u larguam ne Amerike . Kujtimet e mbersat me te, i kam hedhur ne librat e mij,bashke me disa foto personale familjare. Shkrimtaret nuk vdesin ,ata rojne ne perjetesi ,ne “qytezat”e tyre ,ne Librarite dhe Biblotekat. Mirenjohje dhe respekte ,poeteve e shkrimtareve !
Florida SHBA.