Poezi nga Elida Prifti

27.11.2019 03:03:05

Mundohet njeriu sa lind
S’e keshtu jeta qenka krijuar
Me sakrifica jetes i ben balle
Ca , mundohen ta mbajne shpirtin gjalle
E , ca te tjere , s’dihet ku i fusin parat

Te vuajtur e halle plote
Te pikon ne shpirt kur i shikoje
Te tjeret per cifliqe vuajne
Duke harruar ,se ,ne kete bote
Jemi vetem kalimtare

Ligji i nature’s , nuk ka meshire
Nuk e ngre gishtin ,e tju veri shenj
Kush eshte i mire ,e kush eshte i keq
Kush eshte i pasur ,apo i varfer
Kush shpif , apo eshte ziliqare

Nuk ,di te mbaj me hater
Nuk , shikon , nga cila parti vjen
E nuk ben dallime fetare
Ligji i natyres eshte , per te gjithe i rrepte
Vetem i madhi zot , vent doreen e fuqishme ,mbi te

Njeriu i dhimsur ,fizikisht eshte large,
Por me shpirt e mendje ndodhet pran jush
Ndaj ,mos te harronjme te themi te mira Fjale
Te falenderojme
Sa here ngryset ,e , sa here gdhihet
Diten e Re

I lutem zotit , per popullin e vuajtur shqiptare
I lutem zotit ,asnjehere syri , lote mos te pikojne
I lutem zotit , per njerezit ne bote ,qe jetone , mbi dhe
Pa , dallim rrace ,ngjyre e Fe

NGUSHELLIME TE SINQERTA FAMILJEVE !!😢😢😢😢😢
E.P