Nga: Pirro Minella
… E pashe ne plazh keto dite, me nje shikim te vemendshem. Cdo dite fiks vinte ne orarin e saj. Nuk kishte nevoje te shikoja sahatin. Te gjithe kthenin koken e veshtronin me shikime lakmitare . Deri sa rehatohej ne vendin e vet, aty afer meje. Cdo gje perfekte, trupin, fytyren dhe mb i te gjitha buzeqeshjen magjepse. Mendova se e njihja me pare se ishim miq ketu, dhe per ta respektuar mendoja ti thurr disa rrjeshta te thjeshta. Por e kuptova qysh diten e pare se e kisha gabim. Cdo dite me meson dicka te re, per personalitetin dhe bukurine e saj femerore. Germoj tek ajo dhe ne cdo germim gjej nje thesar te fshehur aty thelle. Per cudi ate rrjesht qe hedh ate dite me duket si rrjeshti i pare, si guri i pare ne portretin magjepes te saj. Cdo here edhe me e embel, por edhe me personalitet, nuk lejon askend te afrohet me shume se vija ndarese qe ajo e ka percaktuar me aq kujdes. Shpresoj ta mbaroj shpejt rrjeshtin e fundit per te, kuptohet kur ajo te me pasqyroje tere forcen e burimit qe mbart me vete. Edhe nga ecja ndryshon shume, aq sa me krijohet binda se nuk ka lindur ne anet tona. Ka nje sharm si aristokrate, nga stili i veshjes aq te bukur, te thjeshte por te pa perseritshem nga askush per rreth. Kur rri shtrire me sy gjysem mbyullur degjon edhe muzike klasike, operestike, a thua eshte me gen aristokrat. Cdo mashkull e enderron ate, ne keto mendime edhe une jam me ata. Krijuesi ka te drejte te hyje thelle ne shpirtin e saj.E kam perballe dhe imagjinata ime e filloi pershkimin e asaj, te trupit te saj te rrenqethjes se saj. Dua te prek duart e saj, te ndjej gishtrinjte e saj pak te lagur ne doren time, ate gudulisjen e embel qe shkatojne gishtat e saj, te ledhatoj krahet e bukur, te pershkuaj ngadale lekuren e saj te bute, duke avancuiar ne supet e saj, ku ato floket e saj ashtu bukur i mbulojne me freskine e nje ujevare qe rrjedh nga shpati i malit. Duart e mia e shtrijne harten ne qafen e mermerte, ashtu te lagur si e nje mjelme te sapo dale nga ujrat e fresketa Me syte mbyllur enderroj te mare arome me te mire te saj deri ne dehjen e plote. Buzet e perveluara te bashkohen, te puthen embel duke marre nga secili shijen e gojes, gjuhet tona te shijojne njera tjetren. Ngadale vazhdoj udhetimin me poshte atje ku jane ato kodrinat aq te bukura te bardha shume, ku ka mall vetem mall dhe pasion. Pastaj ndjenja, pasioni jane kthyer ne dallge dhe ledhaton embel cdo pjese te trupit tend te epur shume. Do endem ashtu ne cdo qelize te trupit te saj, per te shiuar te gjithja mrekullite e trupit te bukur, ne ate lendine ku lulet kane celur vetem per mua dhe me afrojne nektarin pjalmin aq te embel. Udhetimi im mbaron aty ne ngushticen e saj, atje ku falen te gjithe edhe une nuk bej perjashtim. Ku Mbreterit bien nga froni dhe Perandorite grisen.Bota eshte ne duart e saj….. Ajo po me buzeqesh embel, a thua ishte ne udhetim me mua….
