Cak i tyre ishte shtëpia e familjes së Shaban Jasharit, babait të komandantëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, Adem e Hamëz Jashari.
Pas një rezistence të armatosur, ushtria e policia serbe u tërhoq pa sukses.
Por pala serbe nuk u ndal me kaq.
Ata u kthyen në Prekaz të Skenderajt vetëm pak ditë më vonë, për ta sulmuar përsëri kullën e Jasharajeve.
5 marsi i vitit 1998, ishte edhe dita kur heroikisht ranë Shabani, Ademi, Hamza bashkë me shumicën e anëtarëve të familjes, përfshi gra e fëmijë.
Pamjet e vrasjes së kësaj familje u bën krye-lajm dhe u transmetuan nga shumë media gjithandej botës.
Varrimi i tyre u bë në Prekaz, pak ditë pas vrasjes së tyre.
Ndërkohë, që kryengritja e UÇK-së kundër pushtetit të atëhershëm vazhdonte, derisa flijimi i komandantit legjendar Adem Jashari me familje u bë frymëzim për ushtarët.
Por, as aksionet e ushtrisë serbe nuk u ndalen.
Shkatërrimi i fshatrave dhe dëbimi i njerëzve nga vatrat e tyre vazhdoni.
Pas vdekjes se Adem Jasharit, UCK-së, iu shtuan shumë vullnetarë dhe u bë ushtri më e organizuar.
E goxha luftë u bë ndërmjet ushtarëve të UCK-së dhe atyre të ish Jugosllavisë, deri të bombardimet e NATO-s kundër caqeve serbe.
Por, gjithçka mori kahe tjetër një vit me vonë, po këtë muaj, kur edhe filluan bombardimet e NATO-s kundër caqeve të ushtrisë jugosllave.
Pas rreth 78 ditë sulmesh, pushteti i atëhershëm që drejtohej nga Sllobodan Millosheviq, tërhoqi forcat nga Kosova.
Ndërsa, familja Jashari u shndërrua në simbol të qëndresës së shqiptarëve të Kosovës për liri dhe pavarësi.
Ndërsa, njëri ndër kryeadministratorët e parë të Misionit të OKB-së në Kosovë, me vonë edhe ministër i jashtëm i Francës, Bernard Kouchner, në Prekaz pati deklaruar se po të kishte çmim Nobel për liri e sakrificë, pa dyshim që ai do t’i takonte Familjes Jashari.
