KOHA MË KALITI
Të besushmit u zhgenjyen
Të pa besët u bënë besnik
Ecëm, punuam, vepruam pa ndërprerë
Për një ditë më të mirë
E ti e shkatërrove të terën
Sa trishtuese është,
mëkat çka i bëre popullit tënd…
Trishtimet mbetën në mëshirën e kohës
Dua të mbetët enigmë e jetës së hidhur
Jetës së tmerrit …
Trishtimin një ditë do ta kujtosh
S’kërkoj bekim nga të pa besët
S’kërkoj lëmosh e ndihmë
nga hajdutët kurvarë
Nga krijesat të pa vlerë,
të ndyer e të përlyer
Mekatet nuk shpërlahen
më një kafshat
Çka vdes nuk ringjallët
Çka digjet nuk lindë nga hiri
Ndaje të keqën nga e bukura
Mos ndërto harmoni
mbi atë që së ndërtove ti
Mos vërë rregulla të çrregulluar
Ti ju gëzove vdekjes
të pamirëseardhur nga zoti…
Të pa besin po e ledhaton
Kethehu njeherë pas
Të pa fajshmin mos e shrytëzo
për qëllime vetanake
Pëndohu për veprimët e mëkatet
që i ke bërë popullit tënd
oj krijes e pa vlerë…