Nga Sevdail Hyseni
Kur vdiq Asllani i Vushtrrisë
Qeni e priste n’prag të punëtorisë
E priste të zotin ashtu si gjithherë
Që ta përgëdhelte kafshën e mjerë
Kalonin njerëzit e shihnin me sy
Se si vuante qeni për mikun e tij
I shtrirë për tokë nuk pi as han
E kujton me mall pronarin Asllan
Struket në mërzi s’pranon ngushëllim
Për njeriun e dashur që iku n’amshim
Po qëndron Cuki pranë derës me rezë
Ashtu si dikur Hachiko – qeni japonez
Që përloti botën me sjelljet e tij
Kur e humbi profin pronarin fatzi
