Pranver loqka ime
Shperndai rrezet e diellit kudo
Në çdo cep mali ne çdo tokë e hapsirë
Diell duam diell
Zhduke virusin qe tinzisht na ngjitet
Vdekja kercenon,
mjaftë shëndrruan shtëpitë në karantinë,
krantinën në shtëpi
cicerime zogjesh sikur u tretë diku larg
e lulet në këtë fillim pranvere s kanë ngjyre
zeri im sikur humbi ngrohtësinë…
jetë në karantinë…
Pranver loqka ime Falë diell
vritë friken që na hyri në shpirt
virusi kobzi s dallon mbret president varfanjak as fëmijë
të gjithë qenkemi te barabartë para tij
shihemi me maska, e frika çdo ditë vret
kur përballë njeri-tjetrin qendrojmë
pranverë loqka ime zhduki distancat ti
na kthe jeten normale ashtu si ishim me parë
e zogjet nis në fluturim se qielli pa zogj s ka bukuri
pranver loqka ime, trishtimin global na e largo ti…
