Si një Ilir i moçëm i Bjeshkëve të Nemura / vargje nga Sabit Rrustemi

09.02.2020 11:38:33

SI NJË ILIR I MOÇËM I BJESHKËVE TË NEMURA

Në Vjeshtën e vitit njëmijëenëntëqindeshtatëdhjetetre
shekulli i shkuar
në bibliotekën e fshatit ( e jo të shkollës )
përmes PREKJËS LIRIKE ia mësova emrin

I njomë fare isha
për t’ia shpurshur kuptimin e fjalëve

Pesë vite e sa më vonë
do ta shihja mbrëmjeve në Shetitoren e Prishtinës
paraditeve në kafe ELIDA te Pallati i rinisë

Herë vetë i treti herë vetë i pesti
tjerrte kohën nëpër fjolla tymi
derisa e mbështillte për shallin e tij
e ecte drejtë një dhome
ku e vazhdonte ndejën e gjumin me miqtë e tij pa fjalë
që e prisnin si qentë besnikë të Sharrit vitrinave

Në fillim të tetëdhjetave
për herë të parë na u pikëpjekën sytë e duart e fjalët
në Pallatin e Shtypit aty në zemër të Prishtinës

Nga ajo ditë e këndej përditë jam përpjekur
për ta zbërthyer Morfologjinë e Heshtjes
që era e stinëve e shfletonte Fytyrës së Tij
po ngela në provim

Ish kohë maskash hijenash e krimbash
që na gërryenin deri në rrënjë
e ne duronim duronim më shumë se gjarpri nën guri
a nën dheun ilir

Filozofinë e këtij durimi u përpoqa ta zbërthej
përmes FJALËS
kur unë flladitesha verës plot vapë në Burgun e Prishtinës
derisa ai me një makinë shkrimi OLIMPIA
ma nxirrte për lendine nëntekstin e LIBRIT
që ende s’u shkrua

Pastaj ra heshtja e ngecja e etja
jetërave tona e ëndrrave nëpër mjegulla
netëditëve të mbështjellura me ëndrra e zhgjëndrra
sa na tepruan e nuk i hargjuan as qentë
as pinikët e minukët rrugëve të Prishtinës e Kosovës
deri në ditën e sotit

Ai i la miqtë e heshtur brenda kopertinave
doli prej dhome me flokët e zgjatura
e të dredhura prej vuajtjeve
në një rrugëtim me plot të panjohura
e me një mal ëndrrash për liri pavarësi e demokraci

Iu vura pas hap pas hapi
po nuk nxinej dot hapi i Tij

Me vite ecte nëpër kohë
tej kohës që e jetonim
sa një Botë e tërë ra në hall
derisa na nxori si popull në Dritën e Lirisë

Me llojë lloj emrash e thirrëm
me llojë lloj rrobash e mveshëm
e kurrë s’arritëm ta zdeshim
hamendjeve tona të sëmura
a ëndrrave të dëshirta

Ai erdhi mbolli e mbeti
në këtë Dardani të lashtë a Kosovë të re
vetëm me atë emër që e pagëzoi Shpia e Tij
si NJË ILIR i Moçëm i Bjeshkëve të Nemura
pa e luajtur kush nga Vendi Fjalën e Tij
….

( 2 dhjetor 2018