Sinan Kastrati, Suedi
Vazhdon nga shkrimi i kaluar me titull ”Turjaka e Tirana”.
”Gratë janë bërë për ti dashuruar e jo për ti kuptuar” (I panjohur)
Në Turjakë kishin ndodhur e po ndodhnin shumë ndryshime.
Dikur Turjaka kishte shtëpi me gurë të të Gërrjaqes, të Ballit të Kerrshit, të Gradinës së Madhe e të vogël, të Kershi i Sylymanit e në Fund të Selishtave, te Vrella e në Qukë. Shtëpitë, pa përjashtim shin të mbulluara me rrasa që i blenin në Banjë, afër Bellenicës dhe kur kryheshin muret, i gjithë katundi me kerr e me kie shkonin me i ndihmua për me i marr rrasat, 30 deri në 50 kerre me kie.
Tash asnjë shtëpi nuk është e mbuluar me rrasa e as muret e shtëpive me gurë.
Toka mbillej me grurë e me kallamoq (misër) pasul e kunguj por edhe me theker, elb e tërrshërë dhe në çdo të dytin vit e mbillnin me grurë, nëse parpara ishte e mbjellë me kallamoq. Mjeshtrit më të njohur ishin nga Rahaveci, Bellanica dhe Astrazubi.
Edhe livadhet bënin më shumë barë e kositeshin nga dy e tri herë.
Puntorët e bujqit më të mirë të kohës që unë i mbaj mend ishin: Hamzë, Zenel e Mertez Smajli, Imer Seferi, Cufë Brahimi, Fetah Nurqi, Shaban Seferi e ndonjë tjetër në mahallën e Vogël por edhe familja e Kajtazëve: Muhameti me djemtë: Durakin, Agushin e Ahmetin.
Por kishte edhe burra shumë të mirë e dembela në punë.
Din Haxhia e Murat Miftari ishin ndër pleqt më të mirë por hiç nuk ishin puntorë qysh ishte per shembul baca Tah (Fetah Nurqi), axha i bacës Murat apo baca Sefë (Sefer Haxhia, vëllai më i vogël se baca Din).
Njëherë kur e kishte pas rendin me prashit te djemt e bacës Tah (Ibishi, Abedini e Bislimi), baca Tah, edhe pse plak ka qef me shkua në Grablishtën që aq shumë e donte baca Tah. I sheh edhe bacen e bacen Murat. Ata, as apangat nuk i kishin hjek e nuk gërrmuceshin hiç me e mush me dhe kallamoqin.
Baca Tah nuk duron e k`thehet në sh`pi e kur e pyet dikush: -Pse nuk ndejte në arë, ai i thot: ”O kur e pash Dinën e Muratin tem, ke tuj um ra muni”
”Mas na lasht Zoti pa kojshi”.
Turjaka kishte burra të meqëm e e shahira ndër më të njohurit.
Njëherë me një festë që kish pasur Ali Nurqi, burrë i mirë, Xheliri (Xhelir Islami ka qenë shahiri më i njohur i kohës. Ka vdekur më më 1977. Ka qenë pakëz hujli e besa edhe i ka ”zgjedh njerëzit qysh kishin mall e kush kishte “pushtet”. Me keqardhje mund të them por k`thehej si ”K`nusi i axhakit”, ndërsa Muhameti e Avdyli ishin burra më të vendosur , më bukëdhënës e më të dashur) nuk ish shkue e me pas ndonjë gëzim në Turjakë e mos me pas shahira, nuk ka bâ vaki dhe pleqt kokan kan mërzit por Asman Cufa, Amrush Bajrami ia paskan nisur me knu e atherë Ali Nurqi ish gëzua dhe kish pas thân: ”Mas na lasht Zoti pa kojshi”.
Dhe kështu Turjaka pësone ndryshimë që nuk i dëshironte askush, as më të vjetrit, të kohës së pleqve por as neve që ishim më të rinj e po bëhemi pleq.
K`qyre për qefi!
Smajl Zeneli kishte më tepër se 10 kuaj, pela, maza e quka dhe vetëm kur fshinte drithin në Lami, cilin kal e zinte e ”e fshinte lamën”. Smajl Zeneli ishte ndër pleqt më të vjetër në Turjakë që unë e kam njohur. Edhe babëgjyshi im i thonte ”MIxha Smajl”.
Ai ishte analfabet sikur i gjithë katundi por ora e gjepit ishte si një trofe që e kishin vetëm disa nga pleqt, jo të gjithë.
Kur dikush nga qabant e pyeste: Mixha Smajl, sa âsht sahati? Ai e nxirrte nga gjepi i gjemedanit dhe ia afrojke te sytë e i thonte: K`qyre përqefi!
”Shkite kan`lujt me kry t`pejgamerit”
E gjyshi, Imer Seferi nuk na lente me luajt me top se na thonte ”Shkite kan`lujt me kry t`pejgamerit” por edhe mos me e shkel barin se delet e kullosin.
Veç deshta me t`vet: A pat shkon matematika
Abaz Rexhepi punonte si shitës fshati. Kishte një shitore në shtëpi të vetë dhe çdo gje që ndodhte në katund i pari që e dëgjonte ishte Abazi.
Pleqt na thonin: Mos shkoni në Han, në Kavqhane në shitore pa punë së të zen sherri.
Abazi ishte një babagjan. Njëherë Januzi ishte vonua për në shkollë dhe vraponte por kur Abazi e pau duke vrapuar Januzin, edhe ai e mbylli shitoren dhe filloj të ngutet me e zënë Januzin. Atherë Januz Reshiti i ngadalësoj hapat dhe u kthye e pe pyet Abazin: -Baca Abaz, pate diçka me më thën apo dashte me ardhur edhe ti ne Rahavec?
-Jo Vallahi Januz, veç deshta me t`vet a pat shkon matematika.
Abazi, si shitës që ishte mendonte se ai e njihte mirë matematikën, sikur Zotri Zhyrdeni ”prozën”.
Syla, humbi shej e pa dok
Por në Turjakë, ajo që më së shumti flitej e përflitej ishte ”humbja” e Sylës.
Sanija, tiransja e vogël, vajza e Sylës që kishte ardhur në Turjakë e që ishte shpresa e fundit, vdiç duke mjegulluar edhe më shumë se çka në të vërtetë ajo dinte?
Nga letrat dhe bisedat e Sylës me tiransen kuptojmë se ata kanë pasur korespondenca me letra e kanë folur çdo ditë në telefon, çka jep shpresë se Syla do të k`thehet në Turjakë.
Ai si duket, ka qenë edhe i martuar, sikurse tiransja por që asnjëri nuk dihet saktësisht sa fëmi kishin, pëveç Sanijes.
Letrat dhe bisedat e Sulo turjaksit dhe tiranses:
Turjakasi:- Tiranse, mire mengjesi! Pasi e lexova letren time qe ta dergova dje, pash se kishte shume gabime. Pasi ta permiresoj, ta dergoj edhe njehere. Qe letra e permirsuar:
E dashura dhe shume e nderuara tiranse, mire mengjesi! Para teje ndihem i vogel dhe i dobet. Sa here qe them,”dua ta mbaj fjalen”, ”te jam me i matur, me i kujdeshem por edhe me i ””terhequr”” e te rri ne distance” kur vjen memgjesi tjeter, nuk mund te rri pa te shkruajtur. Pra para teje jam dorezua. Tiranse, mbreme ishim ne mbremjen tradicionale qe organizon shteti e komuna per festen e krishtlindjes, darken. Ushqime kishte shume, gjellera, embelsira e peme. Ishim me shume se 300 persona ne nje restor. afer Stadioni Olimpik te qytetit. Aty ndjeva edhe me shume mungesen tende. Pas darke kur fillon pjesa e dyte (muzike e vallzim), une ika. Nuk doja te rri me. Koleget qe kisha afer mu luten qe te rrije se pakut deri ne 12 te nates por nuk desha. E sot ne mengjes, desha te pershendes perzemersisht, nga zemra me deshirat me te mirat per ty, per … tua, per … e per …. te tjeret per plotesimin e deshirave qe ke per vitin 195…! Une, dje kisha ndjenja te perziera te gezimit dhe friges, per ty dhe per mua. Nuk guxoja te të shkruaja ty, ato qe doja, ato qe kisha brenda dhe ato qe mi thoshte zemra ime (e lige). Ndersa lexoja letrat tua te fundit dhe (disa nga ato) te mehershne. Nganjehere thoja: – A jam ”une” ai qe i kam shkruajt tiranses? Po i lexoja edhe letrat e tiranses qe ishin plot retorike e fjale te bukura por edhe …. fjale qe mua ma merr mendja nuk e kishin vendin. Une te falenderoj per te gjithat, keshillat edhe per vrejtjet e kritikat. Te falenderoj edhe per gjuhen e rende qe ndonjehere e ke perdorur. Dua te besoj se se ne ato raste ti ke pasur besim edhe me te madh ne mua dhe nga (dashuria e) besimi qe ke pasur, per nje moment me ke ”kritikua” bukur ashper. Nuk dua te iu pergjigjem vrejtave tua, por kam besim te madh ne ty se ti je shume e aresyeshme e me nje kulture, dije e mendje te ndritur, me nje bagazh njohuridh qe ke marre neper katedrat univerzitare qe ke shetit e ne eskurzionet mesimore e shkencore dhe adukaten e trasheguar nga prinderit, gjithashtu te arsimuar, te edukuar e me kulture te marre nga Lindja e Perendimi, nuk do te biesh nen ndikimin e nuk do te leshohesh e te mirresh me tema te vogla, te perdoresh nje fjalor te vrazhde kunder meje. Une kam respekt dhe besim te madh ne ty se tash e tutje, (ne radhe te pare une) do te sillemi si te rritur e do te flasim si te pjekur pasi qe raportet tona jane me te thella se sa raportet e nje ”burri e gruaje te facebookut”. Pra e kemi dashur shoqi-shoin si dashnor te cmendur. A do te vazhdoj kjo si ishte deri me tash? Kishte ekstreme, si nga ana e besimit (dashurise) por kishte edhe momente ekstrene (jo urrejtje por nje si pishman ta quaj) te mosbesimit e ndoshta edhe te dyshimit. Ndoshta te hy ne hak nese nuk behem konkret: Une te kam dashur me zemer ty. Mund edhe te kem gabua por dashuria e besimi im per ty ka qene shume me i nadh se sa gabimet e mia per ty Deshiroj ta kujtoj se kam besim dhe se me beson se une nuk te genjej por ty te kam dashur dhe te dua!
Kjo ishte letra e djeshme. E di se ka mbetur shume pa u thene, sidomos per virtytet tua, per sjelljet e respektin qe ke tregua per mua dhe mbi te gjitha dashurine tende qe nuk e kisha provua asnjehere me pare. Ti ma dhe dashurine, qe nuk e dija keshtu qysh e gjeta te ti. Buzeqeshjet e tua nuk i harroj por as lotët tu te embel (lotet jane te njelmet). tiranse, ti ishe shume e dashur me mua. Ne letrat qe mi dergon shpesh me duket se kemi dy tiranse, njerin shume te dashur (kur ishim fizikisht bashke ne hotele) dhe tjetren tiranse qe me shkruan (jo gjithere) e ashper, e padurueshme. Tiranase, te dua!
P. S. Kjo leter nuk duhet te kuptohet si ”manifest” mertregulla te reja por deshiroj, qe te dyte ti shohim me sy e ti degjojme me veshet tane, drejt gjitje ato te mira qe perjetuam e shpresoj se do te kemi edhe ne te ardhshmen. Nje detaj tjeter qe dua qe ti te me besosh eshte KOHA. Nese nuk mund te shkruaj kur ti me shkruan, kur ti ke nevoje e deshire, merre si rrethane lehtesuese se i kam perreth: ….. ose ndonje tjeter, mysafire sidomos mbremjeve.
Tiranse te puthi!
Tiransja: -Sulo, mire mengje! Sapo u zgjova! Po lexoj letrat e tua.
Besimi dhe dashuria jane gjerat me te rendesishme per mua.
Ne jeten time nuk jam marre me politike dhe as me poste sepse e dua te bukuren dhe te verteten.
Deri sa ika nga …
E kisha parim te jepja dashuri edhe kur nuk e merrja ate mrapsht ashtu sic e jepja dhe aq sa doja.
Jam e njohur per kete mes miqeve te mi te vjeter.
Por cuditerisht kur e rikujtoj ate kohe…kam qene shume e lumtur.
Mbas …. kur u ktheva ketu mbasi atje nuk krijova asgje domethenese per mua, isha ndryshe pak.
Kerkoj mardhenje reciproke dhe ketu kam probleme pak.
Por prape besoj se ku ka dashuri te vertete. gjerat kuptohen, njerezit vazhdojne me besim.
Nuk po e vazhdoj sepse me duhet te ha mengjes dhe pastaj tek mjeku
Te uroj nje dite te mbare!
Turjakasi: -Nuk dua te nderpres ty dhe ti mund te vazhdosh te me shkruajsh e une ilkexoj pasi te k’thehem nga …. puna. Duhet te shkoj.
Dite te mbare e sa më pak dimt dhembi!
Tiransja: Rrofsh o Sul ! Me dukesh si burre tjeter por edhe ky që je me pelqen.
Turjakasi: -Pse?
Tiransja: – Hahahahahaha. Ku je ?
Turjak._ Pse te dukem burre tjeter?
Tiran. -Shume konjuktural. Simbas avazit ….quhet. Bejë pak pushim!
Te njoh mire. Vetem nga pergjigja e kuptova qe nuk ishe vetem
Tirjak. Jam ne shtepi, me … -Nuk me tregove ”Pse te dukem burre tjeter?
Tiran. -Me duket vetja dhe ti si agjente sekrete qe flasin me kode.
Turjak. -Nese don me folur, flasim!
Nuk mora pergjigje: deshe te flasesh?
Mire, tiranse, diten e mire!
Tiran. -Sapo dola nga mjeku. Nuk kisha ndonje gje.
Te falenderoj !
Turjak. -Por nuk tregove ”Pse te dukem burre tjeter?
Tiran. -Ishte nje dicka pa rendesi. Ka lidhje me kete lloj mardhenje te re…pra me dukesh nje burre tjeter …ndryshe, qe kerkon diçka ndryshe … por ne jemi ata qe ishim..
Turjak. -Tiranse, me merr malli per ty.
(Pse po ik nga une?)
Tiran. -Ti ike.
Turjak. -Jo nuk kam ikur.
Tiran. -Une te ndjej qe ke ikur.
Turjak. -Jo, jo.
Tiran. -Nuk kthehem dot ne fillim, ate e kaluam.
Por kjo tani? -Duket dicka e stisur dhe bosh. Siç duket kaq mund te bejme.
Turjak. -Tiranse, une jam ne shtepi me. Pasi te shkruajta ty, kur ti kishe pushim, nga mjeku, une te prita por ti nuk me shkruajte. Mandej, shkova dhe u shtriva ne krevat dhe me kishte ”marre” gjumi. Tash, deri ne 13 e 35 jam ne shtepi pastaj kam … punë.
Ok tiranse. Diten e mire!
Tiranse unë po nisem per ne pune, me heret se diteve te tjera.
Tiran. -Ok. Sinqerisht te uroj te jesh mire
Por kjo lidhje me duket e humbur dhe per kete me vjen keq me shume se cfare mund te mendosh.
Po iki ne shtepi.
Turjak. -Faleminderit! Uroj qe edhe ti te jesh mire!
Une nuk po shoh te keqe ketu. Pse po thua ti?
Tiranse te puthi!
Tiran. -Jo Sulo
Turjak. -Thuaje!
Tiran. -Dje ishe goxha i prere, sot ishe i zene e neser do te jesh diku. Mbase takohemi ne shtator.
Asnje ankese, pervec konstatime nga une
Turjak. -Tiranse, cka po flet keshtu?
Tiran. -Nuk di, jo! Ato qe nuk do te besh absplutisht
Jam tek mjeku
Po une isha tek mjeku duke pritur radhën.
A me lexon me kujdes apo nuk ke kohe e durim?
Ok. Ika.
Turjak. -Tiranse, nuk me pelqen kjo gjuhe e jote.
Tiranse, me shkruaj kur te mundesh dhe te shkruaj, gjithashtu, kur te mundem. Kjo eshte ajo qe une dua nga ti. Nese nuk mundesh, hic s’me mbetet hatri.
Diten e mire!
Tiran. -Ok
Hic nuk te mbetet hatri …ti e shkruan per mire por eshte keq, tregon qe ti nuk ke ndjenja te verteta.
Por une ashtu si ty.
Me shkruaj kur te mundesh! Hic nuk me ngel hatri. Diten e mire !
Turjak. -Tiranse a je lire me te marre (ne telef) ?.
Jam ne punë. Kam edhe 10 min. kohe te lire. Po pate mundesi te marre, ose me merr ti mua!
A don te flasesh tiranse?
Te thirra pa te pyetur, me fal!
Isha duke shkuar në punë e nuk kam mundur me te shkruajtur.
Po ti nese nuk mundesh me më shkruajtur ose me bisedua, trego!
Tiranse, a nuk kam te drejte te shkoj te … e mia? A duhet te genjej kur une jam me … mia tiranse? Por une nuk e humbi durimin as sot e as mot (neser).
Po deshe, më shkruaj! Faleminderit. Une jam ketu. Por nese nuk ke deshire, mos me shkruaj, por trego sepse pritjet me mundojne.
Tiranse u nderpre, erdhi …. ?
Pse po nderpritet?
Turjak. -Tiranse, kur flas me ty, kenaqem. Te puthi!
Tiransja: -Edhe une ! Aty e kuptoj qe te dua !
Turjak. -, ku je?
Tiran. -Ne shtepi. Po ngroh dreken e do te hame !
Te puth !
Turjak. -Une te puthi buzet e gojen!
Tiranse te dua shume.
Tiran. – …a je i sigurte ? Hahahahahaha
Turjak. -A jam i sugurte?
Tiran. -Jo i sugurte, sigurte. Paske njerez perreth.
Edhe une, te dua !
Turjak. -O pasha besen plot jemi por zbrita ne … se me nuk te them Naten e as Diten e mire se ti po mendon qe nuk te respektoj
Tiran. -Jo mos me thuaj…
Turjak. Mbesa e kishte bere darken.
Tiran. -Po shko rri me grupin…ha darke, kenaqu !
Turjak. -Ti tiranse, qysh e kalove diten?
Tiran. -Ishta vetem te mjeku e me nje takim me nje mike per nje pije. -Por mire.
Turjak. -Oj tiranse une sa erdhe nga puna. Te shkruajta ty dhe desha te beje pakez muhabet.
Tiran. -Shko i dashur, ne folem. Ha darke dhe rri rehat. me …
Do te shikoj Festivalin dytë të Kenges në RadioTelevizion.
Turjak. -Jo, sinqerisht po te them, me nuk te them se dua te shkoj ketu ose aty por dua te gjej nje aresye te forte, nese shkoj
Tiran. -Me vone, Sulo , une e di qe ti me do.
Turjak. -Tiranse, te dua dhe dua te jem te kembet e tua.
Tiran. -Edhe une te dua.
Turjak. -Dua te pi ”lengun” e pjeshkës.
Tiran. -Po besoj se do te ndodhe shpejt.
Turjak. -Dua te puth … te teren.
Tiran. _Te puth edhe une..
Turjak. – Tiranse, ti je njeri shume terheqes.
Tiran. – Ti me do po te besoj .
Turjak. -Edhe kur me qorton e ”ma ngreh veshin” pas disa sekondave, me merr malli per ty
Tiran. _Edhe mua. E ne qeshim si budallenj
Turjak. -Nuk mund te jam pa ty.
Tiran. _As une.
Turjak. -Nuk duroj njeri, po mos te flas me ty
Tiran. _Hahahahaha
Sa i mire
Turjak. -Dita me behet nate (terr) e vera dimer, pa ty
Tiran. -Une jam si diell, thone … e mi. Hahahaha
Qe me doren lart e para tregon rrugen qe duhet ndjekur
Turjak. -Tiranse, prandaj per pake me ngelet hatri (jo shume) pse ti nuk me beson se nuk mundem pa ty
Tiran. – Thone …. Une e besoj fugurativisht
Turjak. tiransja ime. Ti je e imja.
Tiran. – Jam.
Turjak. -Jo, tiranse ketu nuk ka ”figurativisht” por drejt: Te dua dhe je e imja
Tiran. – Sulo, je i dashuri im.
Turjak. – Tiranse, nuk ngopem me ty por edhe nuk mundem pa ty.
Me merr!
Tiran. – Do te te marr ! Me durim .
Siç thua ti
Turjak. -Gjejma nje dhome te vogel me qera e po vije …. ne Tirane për …
Tiran. – Do e bejme ashtu deri atehere
Tiran. -Eh ”durimi”? Tiranse, s’eshte dert me thuaj cka te duash, ashtu qysh me the sot ”Sulo …. ”?
Tiran. – Cfare te thashe? Hahahahaha. Te dhjefsha Sulon!
Turjak. -Une ty nuk te them ”…. ”
Tiran. – Hahahahahahahaha.
Turjak. -Apo ta dhjefsha …
Tiran. – Po sepse une merzitem shume
Tiran. – Fyhem dhe dua te shpetoj ose te shperthej
Turjak.. -Oj tiranse, une ta dua edhe B… tende, ti dua vithet tua!
Tiran. – A e di Suloi se kush jam une dhe sa e dua …e tjere …Sulo, po edhe une te dua cdo gje tenden.
Turjak. -tiranse, une te besoj prandaj me thuaj cka te dush
Tiran. -Po jo, une te dua . Ato me dalin nga gjerat qe mendoj e analizoj
Turjak. -Ti te gjitha i ke te mira, trupin e trurin, koken e kembet ….
Tiran. – E them pse ndodh keshtu? Sa i mire
Te kam xhan !
Turjak. -Tiranse ti nuk ke nevoje per vrejtje, se je e ndershme por mos u ngut me mua, behu e durueshme!
Tiran. -Jam e bindur qe po te vdisja une , ti do te ishe shume i trishtuar tere jeten tende.
Te dua o Sulo K…!
Turjak.. Tiranse, ti e din sa te dua. Jam ne gjendje te rrije gjithe kohen me ty pa u merzitur
Tiran. – Shko i dashur, clodhu!
Te puth !
Turjak. – Tiranse, prandaj nuk mundem pa ty oj tiranse
Tiran. – Po ti me ke mua.
Turjak. – Tiranse, prandaj merzitem kur ti mendon se une po te harroj apo … nuk te respektoj.
Tiran. – Sulo , ne jemi bashke. Sa here te merzitesh. mendo qe sa shume jemi dashur e duhemi
Po une dua te me puthesh ti
Tujak. -Une jam ne gjendje me te puth b… tende e .. . tend dhe fare nuk merzitem
Tiran. -e edhe une dua te te puth ty, kudo.
Turjak. -Une nuk te lendoj por flas me ”gjuhen” e Turjakes.
Tiran. – Hahahahahahahaha. U meka. Nuk ka si ti.
Ti je turjakasi me i mire mbi dhe.
Turjak. -Po tash kam me te thene ndryshe, psh. E dashura tiranse, a mund te shkoj te … e mia?
Tiran. – Hahahahaha. Jooo. Une nuk mund te pretendoj idjotesira.
Por kur une
Mbas 3 ditesh qe nuk kemi folur, te shkruaj qe me merr malli, ti me shkruan: ”Po iki tek ….”
Naten e mire
Turjak. Por ti edhe kete duhet ta marresh seriozisht se nese me thua psh: prit edhe pake etj. kam me te degjua. Tiranse, nese don mund te me marresh por une nuk mund te flas
Tiran. -Tiran. – Jo! Shko, as une nuk flas dot
Te dua!
Te puth !
Turjak. -Te puthi ”Buzet” dhe e dua ”lengun” e pjeshkës … !
Tiran. – Eshte yti. Ti je imi.
Turjak. -Sot me ke prekur ne shpirt kur folem ne punë Njehere qesha pastaj kur e mbylla telef. qajta me lot
Tiran. – Sulo…te dua !
Turjak. -Thash: O Zot qfarë bukurie e ke fale Zoti!
Tiran. – Une te dua . Zemra ime eshte tendja.
Turjak. -Po vetem nje ”behane” te vogel e ka (me mua), ngutet dhe e humb durimin shpejt
Tiran. – Po por me duket sikur nuk me kupton cdo here.
Turjak. -Tiransee, une nuk e humbi besimin e durimin me ty.
Tiran. – Dhe me merr sikur me ka ne xhep, te futur thelle. E me mban atje.
Turjak. -E kuptojme forte mire: Te dua!
Tiran. – e kam shpirt.
Turjak. -Ti je njeriu me i hieshem ne bote!
Hieshem
Tiran. – Ashtu mendon ti dhe prandaj me do e te dua !
Turjak. -Mos harro: kam me te henger e nuk kam me u ngop.
Tiran. – Dua te me hash e te te ha.
Turjak. – a bene me shkua se po me thirrin per darke e pastaj do pime …. ?
Tiran. – Sulo…ik nga ….nga …te dua e te puth !
Turjak. – Tiranse, nuk po beje shaka se duket si shaka por une kur te pyes, te degjoj fjalen tende
Tiran. – Sulo ha darke e pi …. e mendo per mua duke te te puthur ne gushe…
Turjak. -Athere te puthi e te …..
Tiran. – Jam gati…. Deri ne fund. Tani jam e tera me djerse…
Ta dua o Sulo K.
Tiran. – Shko!
Turjak. – Tiranse te dua sa te kete jete mbi toke!
Tiran. – Ti je i dashuri im, je zemra ime.
Turjak. -Oh sa me ka marre malli per ty oj tiranse!
Tirane, a bene me shkua?
Tiran. – Po! Te puth fort !
Turjak. -Te puthi!
Naten e mire nuk guxoj me te thene por ne vend te kesaj te Them: Je me e mira!
Po shkoj tiranse. Tir,anse te dua oj tiranse!
Tiran. – Te dua shume , Sulo !
Turjak. -Oj tiranse, ende nuk kam fjetur.
Tirans. -Po fli tani qe nuk jam une afer, Fli !
Turjak. -Eja me merr ose erdha.
Tirans. -Sulo! Hajde…. ! Je shtrire ?
Turjak. -Ke te drejte, do mundohem mos me fjetur e kur te rri me ty, te mos flej oj tiranse!
Tirans. -Fli mor xhan! Fli!
Ti ke te drejten tende, kur te ulen qepallat mbi sy. edhe mbreteresha e Anglisë, te ishte, ti do te flije
Turjak. Jo, jam duke shikua nje dokumentar. Jam vec me ”ty”
Tirans. -Une jam veç … por deri tani ishim me nje komshi qe vjen ndonjehere .
Turjak. -Mbreteresha e Anglisë, nuk eshtë e bukur si ti
Tirans. -E di. E kam pare por ajo eshte mbretereshe.
Turjak. -Ti je me e bukur dhe 100 here me e menqur.
Tirans. -Por pa fat, si ajo. Hahahahaha
Turjak.-Ende nuk e ka mesuar gjuhen suedeze.
Tirans. -I plasi asaj. Une do e mesoja per ty… Hahahaha
Turjak. -Deputetet i thone: ….gjeje nje pune se je-ni parazite!
Po ata jetojne me taksat njerëzve.
Turjak. – Tiranse, je shtrire?
Tirans. -Jo! Po shikoj festivalin qe do te filloj tani, po ti, je shtrire? Ti neser ke pune
Turjak. -Jo, jo. Pa ty nuk shtrihem
Tirans. – Sulo Ne te dy nuk do ndaheshim: Bashke ne divan, bashke ne krevat, bashke ne tavoline.
Turjak. -Neser, nuk do ts shkoj ne pune por ne oren 12 deri ne 2 do shkoj te mjeku.
Tirans. -Ok. Une kam pune neser ne 10 e pastaj ne shtepi
Turjak. -Tiranse nese te pengoj apo don me e shikua festivalin, pershendetemi. E vazhdojme neser. E nese deshiron, shkruajme!
Tirans. – Sulo, sot ishte nje dite e bukur per mua e per ne…
Jam e lumtur
Vazhdo …
Turjak. Une jam shume i lumtur dhe i gezuar me ty
Mundemi cdo here me u gezua
Tirans. -Une dua te shkruaj por jam ketu ne dhome me …. tani dhe po shikojme tv…
Nuk eshte kollaj per te qene te gezuar, kur je larg. Eshte pak e lodhshme se deshiron e mendon
Turjak. -Athere, a te pershendeS, nese nuk keqkupton perndryshe rri sa te duash ti
Tirans. -Te pershendes o Sulo
Turjak. – Te puthi tiranse!
Tirans. -Te dua ! Te puth me mall
Turjak. -Te ha gojen!
Tirans. -Me merr malli per ty.
Turjak. – Ti puthi e th ….
Tirans. -Po me pulsojne….
Turjak. – Tiranse, nuk te harroj asnjehere!
Tirans. -As une. Jam e bindur …per kete!
Turjak. -Ta ha te teren oj tiranse!
Tirans. -Kujdes Sulo!
Turjak. -Pse?
Tirans. -Se mos nuk e gelltit dot. Hahahahaha. Sa i mire. Po pse oj tiranse ?
Sulo, me duaj !
Te puth !
Turjak. -E them nga dashuria se as nuk te gervishti oj tiranse!
Tirans. -E di Sulo turjakasi.
Turjak. -Oh shpirt se me ke cmend sot, nuk e harroj.
Tirans. -Ne kemi patur dite te bukura. Ato na mbajne bashke. Ne e ndjejme njeri tjetrin
Turjak. Tiranse, ti je e embel si mjalti
Tirans. -Por e tharte si uthulla. Hahahaha
Turjak. -Jo, tiranse, ti nuk je si uthulla
Tirans. -Jo …nuk besoj… Une qaj e qesh me ty
Turjak. -Ti je e kthyeshne
Tirans. -Po po
Turjak. – Por ti je e dashur. Pak ngutesh por s’ka gje.
Tirans. -Te dua, sshtu si me vjen.
Turjak: – Une ty, te dua me shume se vet-vehten.
Tirans. -Por te dua dhe dua te me duash, jo aq me shume veten
Ti duhet te duash me shume veten. Por aty afer po as une.
Turjak. -, kurr nuk ngihem (ngopem ) me TY. Jo, une ty te dua me shume sepse nje pjese e imja, eshte te ti
Tiran. -Por aty afer. Po as une. Por edhe timja. Sigurisht. Po shkoj i dashuri im…
Te puth dhe te dua shume.
Vazhdon me letrat e bisedat e tiranses dhe turjakasit e turjakën e turjakasit e tjerë.
