Zezona e trillit pandemik ka një emër
Në shumë ngjyra antinjeri
këtë fund stine më shumë pikëllim
anemonë
ngujuar brenda katër mureve
pse duhet ta hamë copën e huaj
vjedhurazi uria nuk është turp
tash moti
rri zgjuar në ujën e e zgjueme
jo në sofrat bujare të varfenisë
ku trohat mblidhen një nga një
e gishtat lëpihen nga buzët e thara
për mos t’a harruar shijen
por në midjen e terpisë grabiqare
që ha njeriun edhe hijen e tij
N’ muzgun e Mileniumit t’ri
uria nuk merret me strehët që
lahen në shi as dritaret pa xhama
e çatitë e thyera ku vdekja fle e shkujdesur
bashke me mordjen me e pa pandemi
askush pyet n’ ata njerëz shtatore
mjerimi kanë apo s’kanë andrra
zezona e trillit pandemik trembë
miliardat që gogësijnë në terrin
e trillit zombian shfaqjeve
me gallat virtualiteti ëshë sëmundja
e biznesit të ri
